23 Eylül 2012 Pazar

İVAN GONÇAROV/OBLOMOV


Bir adam var otuzlu yaşlarında....Tembellik hastalığına yakalanmış...Öyle ki ilk 100 sayfa yataktan kalksam mı kalkmasam mı arafında bırakıyor okuyucuyu...Odasında ziyaretine gelenleri "Yaklaşmayın, dışarının soğuğunu getirmeyin"  diyor. Aylardan mayıs ve hava sıcak olduğu halde....Başka biri paçalarından tutsa ve düşürmeye çalışsaydı hayat uçurumuna Oblomov' u, kendine verdiği zarardan daha büyük bir zarar veremezdi herhalde....Gerçek biri gibiydi Oblomov benim için..Yazar o kadar güçlü bir dille anlatıyor ki...Cana gelmiş bir karakter ama uyuşuk, yaşamak istemeyen, bilinçli bir şekilde yaşama bakmayı tercih eden...Telefonda konuşurken şu cümleyi kurabildim mesela..Ama ben Oblomov kadar kötü durumda değilim..:).Kendimi roman karakteriyle karşılaştıracak kadar yakınımda duran biri oldu Oblomov...İnsan' a dair yine çok derin bir kitap...zor okunuyor, öyle akıp gitmiyor, altını çizeceğiniz kadar afili cümleler yok ama bütünüyle değerlendirdiğimde, benim en önemli kitaplarım arasına girdi...sabırla okuyun...

Kitaptan Seçtiklerim:

"Zavallı atalarımız el yordamıyla yaşıyorlardı" 

"İnsan onuruna yaraşır bir şey yaptığı, huzurunu koruduğu 

için mutluydu"

2 yorum:

alkım doğan dedi ki...

Oblomov okuma listemde olan bir kitap. Ben epey zaman önce filmini izlemiştim. Bir Rus filmiydi sanırım. Ondan bile çok etkilenmiştim.
Bir an önce okumalı:)

Hatice dedi ki...

alkım,

filmi olduğunu bilmiyordum.. mutlaka izleyecem... filme çekmemişlerdir diye araştırmamıştım bile.. teşekkürler....bence de okunması şart olan kitaplardan:)